വൃദ്ധന്‍



നടന്നു നടന്നു മനസ്സ് തേഞ്ഞു, വാറു പൊട്ടി.
ശൈശവം, ബാല്യം, കൌമാരം, യൌവ്വനം
സത്രങ്ങള്‍ അനവധിയായിരുന്നു.
കാലം കണ്ണുകള്‍ക്ക്‌ പോയ്‌ കണ്ണ് തന്നു
തിമിരമെന്നാരോ തിരുത്തി.
ഓര്‍മയ്ക്ക് മുകളില്‍ കട്ടിയുള്ള മൂടല്‍മഞ്ഞു
സ്മൃതി നാശമെന്നു മറ്റൊരുത്തന്‍

4 അഭിപ്രായ(ങ്ങള്‍):

എല്ലാ യാത്രയുടെയും അവസാനം ഇങ്ങനെയൊക്കെ തന്നെ........

 

വയസ്സാകുന്ന ജിവിതത്തെ കുറച്ചു വരികളിലൂടെ വരച്ചു. ചിത്രത്തിലെ രൂപം സ്വന്തം സൃഷ്ടിയാണോ...

 

ചുരുങ്ങിയ വരികളിലുടെ വലിയൊരു കാര്യം വരച്ചു കാട്ടി............
നന്നായിരിക്കുന്നു